Pielęgnacja stóp obejmuje nie tylko codzienne ich mycie, ale także stosowanie odpowiednich preparatów zmiękczających, przeciwpotnych, gimnastykę stóp, noszenie odpowiedniego obuwia oraz prawidłowe ułożenie stóp podczas wypoczynku. Zabiegiem kosmetycznym najczęściej proponowanym w gabinetach jest pedicure.
Pedicure to zabieg pielęgnujący i upiększający stopy. Rozróżnia się pedicure kosmetyczny, pedicure biologiczny oraz leczniczy. Pedicure kosmetyczny i biologiczny (bez użycia metalowych narzędzi) można wykonać samemu w zaciszu domowym. Natomiast pedicure leczniczy jest to zabieg obejmujący nie tylko usunięcie modzeli, nagniotków, ale także wrastających paznokci, dlatego wykonują go tylko wykwalifikowane osoby.
Pedicure kosmetyczny jest to zabieg pielęgnacyjny obejmujący zmycie lakieru, skrócenie, opiłowanie i oczyszczenie paznokci oraz usunięcie zgrubiałego naskórka z pięt. Pedicure zakończony jest pomalowaniem paznokci kolorem lub samą odżywką.
Do wykonania zabiegu niezbędne będą:
Narzędzia:
• cążki do pedicure
• pilnik do pedicure
• omega , tarka lub frezarka do usunięcia zgrubiałego naskórka
• patyczki drewniane
Preparaty:
• sól zmiękczająca do stóp
• peeling
• środki przeciwgrzybiczne/ przeciwpotne
• balsam lub maska do stóp
Jeśli nie chcesz tracić czasu na poszukiwania odpowiednich produktów wypróbuj specjalnie skomponowane zestawy do pedicure. Kliknij w zdjęcia, aby odkryć wszystkie element kompletu:
Zabieg pedicure obejmuje kolejno następujące po sobie czynności:
• Nałożenie rękawiczek jednorazowych, dezynfekcja stóp
• Dokładne obejrzenie stóp
• Zmycie lakieru (prawidłowe zmycie lakieru polega na przyłożeniu nasączonego zmywaczem bawełnianego płatka do paznokcia, odczekania chwilę, a następnie starcie warstwy lakieru z paznokcia, czynność należy powtórzyć, jeżeli lakier nie został do końca usunięty)
• Wymoczenie stóp (około 10 - 15 minut; do miski z ciepłą wodą należy wsypać sole zmiękczające lub wlać specjalny płyn do kąpieli stóp
• Następnie odsunięcie skórek za pomocą specjalnego drewnianego patyczka. Jeżeli skórka narasta szeroko na paznokieć, należy go podważyć, a następnie usunąć cążkami
• Obcięcie paznokci (paznokcie należy skrócić na prosto, bez zaokrąglania boków
• Opiłowanie paznokci (krawędzie paznokci należy wygładzić, nie zaokrąglając ich)
• Usunięcie zgrubiałego naskórka ze stóp wykorzystaniem omegi, tarki lub frezarki (najlepszy będzie nośnik gumowy 13 lub 16 z jednorazową nakładką)
• Peeling stóp, opłukanie ich
• Masaż stóp z zastosowanie preparatów w zależności od potrzeb stopy (nawilżające, regenerujące...)
• Odtłuszczenie płytki paznokciowej ( za pomocą specjalnego preparatu- cleaner, odtłuszczacz)
• Założenie separatorów do stóp lub rozpórki do palców, ewentualnie wykonanie wałeczków z ligniny i założenie ich między palcami
• Nałożenie odżywki lub lakieru (przed nałożeniem lakieru warto zastosować bazę a na górę lakier nabłyszczający-utwardzacz)
GOTOWE!!!
Częste dolegliwości stóp:
Siedem na dziesięć osób ma problemy ze stopami. A to pękają im pięty, a to na palcach tworzą się odciski, a to skórę atakuje grzybica. Tym problemom można zapobiegać. Jeżeli się jednak pojawią - można skutecznie się ich pozbyć.
Bolesne odciski
Odciski (nagniotki) to nadmiernie zrogowaciały naskórek. Są wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry i mają bardziej lub mniej widoczny trzpień, który niczym kolec wrasta w głąb tkanek miękkich i może powodować silny ból. Odciski powstają zwykle, gdy nosimy złe buty, które nadmiernie uciskają stopę. Pojawiają się najczęściej na trzecim, czwartym, piątym palcu lub między palcami.
Co można zrobić: Przez 15 minut mocz stopy w letniej wodzie z dodatkiem naparu ze skrzypu polnego lub rumianku albo w kąpieli przygotowanej z litra ciepłej wody, 5 łyżek soli ciechocińskiej i łyżki ługu ciechocińskiego. Gdy zrogowaciały naskórek zmięknie, zetrzyj go pumeksem lub specjalną dwustronną tarką. Osusz stopy i posmaruj nagniotek płynem do usuwania odcisków (można kupić w aptece). Należy to robić dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Po kilku dniach trzpień będzie można usunąć, np. pęsetą. Zamiast płynu możesz użyć specjalnego plastra na odciski (np. Scholl). Jest to krążek nasączony maścią, który trzeba nakleić tak, by trzpień widać było w dziurce krążka. Po kilku dniach noszenia plasterka trzpień zwykle łatwo wychodzi. Jeśli nie uda się go usunąć, odcisk będzie się odnawiał i uciskał boleśnie staw. Jeżeli nie możesz sobie sama poradzić, zgłoś się do gabinetu kosmetycznego na zabieg usunięcia nagniotka.
Jak zapobiegać: Noś wygodne i przewiewne obuwie z naturalnych materiałów. Jeśli odciski powstają między palcami, pomyśl o noszeniu miękkich klinów czy nakładek, oddzielających palce od siebie. Podczas codziennego mycia usuwaj ze stóp martwy naskórek i wcieraj nawilżające kremy lub balsamy.
Piekące modzele
Modzel, jak odcisk, to też nadmierne zrogowacenie naskórka, ale o większej średnicy i bez trzpienia. Powstaje zwykle na podeszwie, tuż przed palcami, na skutek nadmiernego ucisku. Powoduje pieczenie oraz ból utrudniający chodzenie.
Co można zrobić: Codziennie wieczorem wymocz nogi w ciepłej wodzie z dodatkiem soli
do stóp (ostatecznie może być kuchenna, bo też rozmiękcza naskórek), a następnie zetrzyj zrogowaciały naskórek tworzący modzel. Do usuwania naskórka możesz używać grubych peelingów do stóp. W osuszone stopy wetrzyj nawilżający krem lub balsam. Modzele mają tendencję do odnawiania się, dlatego zabiegi wykonuj regularnie.
Jak zapobiegać: Odciążaj główki kości śródstopia. Przy nadwadze pomyśl o odchudzeniu. Ponadto możesz nosić profilaktycznie tzw. Peloty śródstopne (miniwkładki w kształcie klina np. Johnson & Johnson). Kupując buty, zwracaj uwagę na podeszwę i obcas: podeszwa powinna być grubsza, elastyczna, a obcas do 3-4 cm wysokości.
Pękające pięty
Wysuszona skóra, nie usuwany zrogowaciały naskórek, niewystarczająca higiena, uciskające, nieprzewiewne obuwie, a także braki witaminy A w organizmie powodują, że pękają pięty.
Co można zrobić: Zażywaj witaminę A+E w kapsułkach. Po wymoczeniu nóg w naparze ze skrzypu polnego lub rumianku i starciu twardego naskórka wcieraj w pięty witaminę A w kroplach, linomag lub alantoinę. Możesz też moczyć stopy w papce z siemienia lnianego, a większe, bolesne pęknięcia smarować gencjaną.
Jak zapobiegać: Codziennie wieczorem przygotuj kąpiel dla stóp z dodatkiem soli ciechocińskiej i ścieraj zrogowaciały naskórek. Po wysuszeniu stóp wcieraj w nie natłuszczające kremy lub specjalne maści (np. Gehwol med Maść Schunden). Zażywaj np.beta-karoten.
Nadmierna potliwość
Na stopach nie ma gruczołów łojowych (dlatego skóra ma tendencję do przesuszania), ale jest bardzo dużo gruczołów potowych. Gdy jest gorąco, nosimy nieprzewiewne buty i skarpety ze sztucznego tworzywa - stopy pocą się ponad miarę. Pot jest bezwonny; przykry zapach pojawia się dopiero pod wpływem działania bakterii obecnych na stopach.
Co można zrobić: Nadmiernemu poceniu się stóp sprzyja m.in. nadczynność tarczycy, silne emocje, zaburzenia hormonalne towarzyszące menopauzie. Na wszelki wypadek skonsultuj się więc z lekarzem, żeby postawił diagnozę i - jeżeli trzeba - włączył odpowiednie leczenie. Czasem dermatolog zaleca np. zabiegi jontoforezy (2 razy dziennie po 10 minut). Gdy nadmierne pocenie trudno opanować - może zastosować wstrzyknięcia z toksyny botulinowej (efekt terapii utrzymuje się mniej więcej pół roku).
Jak zapobiegać: Jeśli trzeba - myj stopy nawet kilka razy dziennie i smaruj je kremem do stóp. Gdy się wchłonie, posyp je talkiem lub spryskaj antyperspirantem do stóp. Noś skarpety z naturalnych materiałów (bawełny, wełny, lnu) i wygodne, przewiewne obuwie. W domu, w pracy nie chodź w butach mocno zakrytych. Kup w aptece lub drogerii wkładki pochłaniające pot. 1-2 razy w tygodniu wymocz nogi w naparze z kory dębu albo z nagietka.
Uporczywa grzybica
Grzybica może także zaatakować skórę stóp. Chorobę tę wywołują dermatofity, które osiedlają się najchętniej między 4. a 5. palcem, a później atakują kolejne przestrzenie międzypalcowe, podeszwy i - dość często - również paznokcie. Grzyb daje o sobie znać swędzeniem, potem pojawia się zaczerwienienie i maleńkie pęcherzyki lub szaro-białe łuski. Skóra czasem boleśnie pęka i łatwo wówczas o zakażenia. Dermatofity znajdują idealne warunki do wylęgania się, gdy jest ciepło i wilgotno. Na powstanie grzybicy stóp ma więc wpływ wzmożona potliwość, niewystarczająca higiena, noszenie nieprzewiewnego obuwia, pończoch i skarpet ze sztucznych włókien. Można się także zarazić, wkładając cudze obuwie albo stając boso w publicznych łaźniach, prysznicach czy saunach.
Co można zrobić: Grzybica sama na pewno nie minie, dlatego przy pierwszych zmianach zgłoś się do dermatologa. Przepisze on odpowiednie kremy lub maści przeciwgrzybicze do wcierania w stopy, niekiedy również leki doustne.
Uwaga! Buty, które wkładałaś na stopy zakażone grzybicą, najlepiej jest wyrzucić (są w nich zarodniki grzybów, które spowodują nawrót infekcji). Jeśli nie możesz sobie na to pozwolić, do foliowego worka włóż buty i otwarty pojemnik z 10 proc. roztworem formaliny (można kupić w aptece). Następnie worek szczelnie zamknij i trzymaj go w cieple przez dwie doby. Potem buty wietrz na świeżym powietrzu przez 24 godziny.
Jak zapobiegać: Dwa razy dziennie myj stopy mydłem lub płynem, które nie naruszają naturalnego pH skóry, a następnie dokładnie osuszaj je (głównie między palcami). Używaj kremów i dezodorantów przeciwgrzybiczych (przed wakacjami możesz przeprowadzić profilaktyczną tygodniową kurację kremem Lamisilatt). Specjalnych przeciwgrzybiczych dezodorantów (np. Scholla) możesz też używać do butów. Często zmieniaj skarpety, noś przewiewne buty z naturalnych materiałów. Nigdy nie używaj cudzych przyborów do pielęgnacji stóp, ręczników, a pod wspólny prysznic czy na basen wybieraj się zawsze w klapkach.
